Gerk Numan werd geboren te Langezwaag op 10 juli 1917. Hij was lid van N.B.S. (Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten, gewoonlijk hield men het op B.S. Het vervelende was dat de afkorting N.B.S. teveel leek op de afkorting N.S.B. Nationaal- Socialistische Beweging).

Gerk Numan kwam om het leven tijdens een vuurgevecht  met Duitse genietroepen bij de hoofdbrug te Gorredijk op 14 april 1945.
 

Het verhaal is als volgt:

Het is 14 april. De Duitsers willen de hoofdbrug opblazen, maar dat vlot niet al te best. In het holst van de nacht klinken er zware explosies en fluiten de kogels door de straten. Besloten wordt de groep in tweeën te splitsen. Het ene deel posteert zich in de zaak van Numan (nu van Campen), het andere deel gaat in stelling in het (oude) postkantoor nadat de familie Steenstra dit gebouw heeft verlaten.

In het postkantoor gaat men naar de eerste verdieping opdat beide groepen niet in elkaars schootveld komen te liggen. Het postkantoor wordt bemand door Auke Jongsma, Gerke Numan, Piet en Haike van der Werff (broers van Sietse) en Jan Dam. Bij Numan bevinden zich behalve de commandant, Gerrit Cnossen, L. Makkink, H. de Haan, Atze Numan en Bouwe Cnossen.

Middernacht……..  Geen Canadezen ! Om drie uur …..beweging. Van de Heerenveenster kant naderen militairen. Geen vrienden, maar vijanden: voor het merendeel jonge Duitsers op fietsen. Ze hebben opdracht de Hoofdbrug in de lucht te laten vliegen om de opmars van de Canadezen te vertragen. Geen gemakkelijke klus. De draaislinger (lier) is niet aanwezig. Verder is het aardeduister. Bijgelicht door pieterige zaklantaarnlichtjes probeert men de brug toch omhoog te krijgen, om vervolgens de springladingen aan te brengen. De uitwerking is dan het meest effectief. Van een in nabijheid liggend schip wordt een vaarboom aangesleept. Als zich op een bepaald ogenblik vrij veel Duitsers op de brug bevinden, geeft toenmalige commandant van de gevechtsgroep Gorredijk van de Binnenlandse Strijdkrachten, Sietse van der Werff het sein de strijd aan te binden. Hij en Makkink gooien een handgranaat te midden van het groepje.
 

Eerste tegenslag.
Men heeft gerekend op een ”ontploffingstijd” van 3 seconden, maar het blijken er 5 seconden te zijn. Dat is juist voldoende om de Duitsers, uitstekend getraind in dit soort oorlogshandelingen, naar alle kanten weg te doen ”spatten” . De meeste van hun redden het vege lijf, maar er zijn ook enkele gewonden, mogelijk een of meer doden. De opzet, het uitschakelen van veel meer militairen is mislukt.

Tweede tegenslag.
Als Gerrit Jonkers vanaf het balkonnetje bij Numan met het machinegeweer, de z.g. bren, één salvo gegeven heeft, weigert het wapen verder de dienst. De Duitsers zijn de korte paniektoestand snel te boven. De oudere commandant slaagt er in zijn jongens snel te hergroeperen. Ook van de ”postkantoor ”-kant komt er actie: Auke jongsma geeft met zijn Lee Enfield (geweer)  een salvo en de Van der Werff’s en Gerke Numan schieten met een geweer. De Duitsers zien, na bij hun positieven zijn gekomen, vuur vanaf de eerste verdieping van het postkantoor komen en beantwoorden dit. Na zijn eerste op de brug gerichte salvo is Jongsma onmiddellijk achter de muur in dekking gegaan, maar Gerke Numan -vlak naast hem- en van der Werff blijven doorvuren. Eerstgenoemde wordt door een kogel in het hoofd getroffen en overlijdt kort daarna.